Ίσως να μην είναι αυτός που σε πηγαίνει κάθε μέρα σχολείο. Ούτε αυτός που σε διαβάζει ή σου μαγειρεύει κάθε μέρα άλλο φαγητό.
Δε σου φωνάζει για το ακατάστατο δωμάτιο και δεν παθαίνει υστερία όταν παίρνεις κακούς βαθμούς. Ούτε σου λέει “πάρε ζακέτα” ενώ έξω έχει 30 βαθμούς!
Είναι όμως αυτός που όταν εσένα σε έχει πάρει ο ύπνος στο καναπέ, σε σκεπάζει με μια κουβερτούλα.
Είναι αυτός που θα σου πει “δεν πειράζει αν δεν τα κατάφερες, την επόμενη φορά θα πας καλύτερα”.
Είναι αυτός που δε θα ρωτήσει για τα προσωπικά σου αλλά θα πεθαίνει να μάθει και θα ρωτάει συνεχώς τη μαμά σου που όλο και κάτι παραπάνω ξέρει.
Είναι αυτός που θα μαζέψει το δάκρυ του γρήγορα για να μην το δει κανείς όταν εσύ θα παίρνεις πτυχίο, θα παντρεύεσαι ή θα αποκτάς παιδί.
Και τότε μόνο θα έρθει και θα σου πει τα εσώψυχά του. Πόσες φορές έχει ξενυχτήσει για σένα. Πόσες φορές έχει αγχωθεί για σένα. Πόσες φορές ήθελε να κάνει παρέα μαζί σου και να σε ρωτήσει τι κάνεις, πως είσαι;
Αυτός είναι ο μπαμπάς. Διακριτικός, καμιά φορά “σκληρός” και απίστευτα γλυκός!
Πες τον όπως θες…πατέρα, μπαμπά, daddy… αυτός θα σε ακούσει και θα είναι πάντα εκεί για σένα.
Μ.Β
