Ο ευπατρίδης και γενναιόδωρος επιχειρηματίας Ιωάννης Γαβαλάς (Ioannis Gavalas) την περασμένη άνοιξη και συγκεκριμένα την Μεγάλη Δευτέρα διαγνώστηκε με κορωνοϊό, εισήχθη εσπευσμένα στο νοσοκομείο και εξέπληξε τους θεράποντες ιατρούς και τους νοσηλευτές με την αγάπη του για την ζωή και με τον αγώνα που έδινε καθημερινά χωρίς να γογγύξει. Αν και κατάφερε να νικήσει τον κορωνοϊό, εν τούτοις η κατάσταση της υγείας του επιβαρύνθηκε περαιτέρω και το Σάββατο, 30 Ιανουαρίου 2021, άφησε την τελευταία του πνοή βυθίζοντας σε πένθος την οκογένεια, τους συγγενείς και φίλους.
Οι συγγενείς και οι φίλοι το απόγευμα της Τετάρτης, 3 Φεβρουαρίου 2021 από τις 2.00 – 8.00 μ.μ. θα συγκεντρωθούν στο ομογενειακό Γραφείο Τελετών «Antonopoulos Funeral Home Inc.» στην διεύθυνση 38-08 Ditmars Blvd., Astoria, N.Y. 11105 για να προσκυνήσουν την σορό του και να εκφράσουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Το πρωί της Πέμπτης, 4 Φεβρουαρίου 2021 και ώρα 10.00 π.μ. τηρώντας με ευλάβεια τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό θα συγκεντρωθούν στον ιερό ναό των Αγίων Αικατερίνης και Γεωργίου στην διεύθυνση 22-30 33rd Street, Astoria, N.Y., 11105, για να παρακολουθήσουν τη νεκρώσιμη ακολουθία.
Αμέσως μετά θα μεταβούν στο Κοιμητήριο «St. Michael’s Cemetery» στην διεύθυνση 72-02 Astoria Boulevard, East Elmhurst, N.Y., 11370 για να παρακολουθήσουν τον ενταφιασμό του και να του απευθύνουν τον ύστατο χαιρετισμό.
Ο θάνατός του καταλυπεί την σύζυγό του Πετρούλα το γένος Τσερμούλα, τα παιδιά του Μαρία και Δημήτρη Ζαρμακούπη, Μιχάλη και Παρασκευή Γαβαλά, Ευάγγελο και Μαρία Γαβαλά, Σταμάτη και Κατερίνα Γαβαλά, Χρήστο και Γεωργία Γαβαλά, τα εγγόνια Πολύκαρπο και Πετρούλα Ζαρμακούπη, Γιάννη και Παναγιώτη Γαβαλά, Παρασκευή Γαβαλά, Γιάννη και Γεωργία Γαβαλά, τα αδέλφια, Καλλιόπη Θεολογίτη, Άννα Βουτυρά, Ευδοκία και Αντώνη Νομικό, Νικόλαο και Ελευθερία Γαβαλά, Ελευθέριο και Μαρία Γαβαλά, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στην μνήμη του στο Ίδρυμα Αμοργού και Νήσων για την ενίσχυση της Αγίας Παρασκευής, του ναού που έχει κάνει τόσα πολλά τάματα και τον έχει ευεργετήσει.
Από την Αμοργό στο αμερικανικό όνειρο
Ο αείμνηστος γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1943 στην Αρκεσίνη της Αμοργού, όπου και μεγάλωσε. Οι είμνηστοι γονείς του Ευάγγελος Γαβαλάς και Μαρία το γένος Θεολογίτη έφεραν στον κόσμο έξι παιδιά και συγκεκριμένα την Καλλιόπη, τον Ιωάννη, την Άννα, την Ευδοκία, τον Νικόλαο και τον Ελευθέριο και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Ο πατέρας του ήταν ψαράς και ήξερε καλύτερα από κάθε άλλον να μοιραστεί την ψαριά του με τους ελάχιστους τυχερούς του χωριού του και κατάφερε να μυήσει τα παιδιά του την γενναιοδωρία και την φιλανθρωπία.
Ο Ιωάννης μπάρκαρε σε ένα καράβι με όνειρο να μην αργήσει η ημέρα που θα αγκυροβολήσει στην Αμερική. Το 1969, σε ένα από τα ταξίδια του στην Νέα Υόρκη αποφάσισε να κυνηγήσει τα όνειρά του στην στεριά και με την βοήθεια συμπατριωτών και φίλων εγκαταστάθηκε στην ελληνοκρατούμενη Αστόρια.
Σε νεανική ηλικία διδάχτηκε τα μυστικά της μαραγκοσύνης και όταν ήρθε εδώ ασχολήθηκε με τις οικοδομές.
Η συνέπεια, το φιλότιμο και η σκληρή εργασία σε συνδυασμό με την ευρεσιτεχνία λειτούργησαν ως μαγνήτης για τους εστιάτορες και πολλά από τα εμβληματικά εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία και ξενοδοχεία στην Αστόρια, στο Μανχάταν και σε άλλες περιοχές της Νέας Υόρκης φέρουν την υπογραφή του.
Από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην Αμερική συνδέθηκε με τις κοινότητες και τους ομογενειακούς φορείς και υπήρξε πάντα μπροστάρης στους αγώνες για τα εθνικά μας θέματα και στους εράνους για τον Σύλλογο Αμοργού και για την ίδια την Αμοργό.
Καταλυτικό ρόλο στην πολυετή και πολυχιδή προσφορά του έπαιξε η λατρεμένη σύζυγός του Πετρούλα το γένος Τσερμούλα. Ο Ιωάννης και η Πετρούλα παντρεύτηκαν το 1971 και απέκτησαν μια αξιοζήλευτη και με αρχές οικογένεια.
Ο Θεός τον αξίωσε να δει τα παιδιά του Ευάγγελο και Σταμάτη να ακολουθήσουν τα χνάρια του και τον Μιχάλη να ανεβαίνει ένα – ένα τα σκαλιά της επιτυχίας και να γίνει λυκειάρχης. Η Μαρία το 2000 επέστρεψε στη Ναύπακτο όπου διαμένει με την οικογένειά της.
Ο αείμνηστος ήταν ενάρετος, χαρισματικός επιχειρηματίας, στοργικός σύζυγος και πατέρας και αξιολάτρευτος παππούς.
Μεγάλη απώλεια
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Αμοργού και Νήσων Δονούσα, Σχοινούσα, Ηράκλεια και Κουφονήσια Νικήτας Θεολογίτης μιλώντας στις «Αναμνήσεις» εξέφρασε την θλίψη και την συγκίνηση για τον θάνατο του ευπατρίδη και τόνισε ότι είναι αδελφός του επιτίμου προέδρου, και συνάμα ευεργέτη της ομογένειας, κ. Νίκου Γαβαλά.
«Το λεξιλόγιό μου είναι πάρα πολύ φτωχό για να περιγράψει τα αισθήματά μου, καθώς επίσης των στελεχών και των μελών του Συλλόγου μας. Φτωχότερη η οικογένεια, οι συγγγενείς και οι φίλοι. Φτωχότερος ο Σύλλογος Αμοργού και Νήσων Δονούσα, Σχοινούσα, Ηράκλεια και Κουφονήσια. Φτωχότερη η ομογένεια και η Αμοργός», επεσήμανε ο κ. Θεολογίτης υπενθυμίζοντας ότι ο αείμνηστος ήταν χαρισματικός, γενναιόδωρος, ταπεινός και εξαίρετος επιχειρηματίας.
Δεκάδες συγγενείς και φίλοι επικοινώνησαν με την οικογένεια, ενώ άλλοι έγραψαν τις προσευχές τους στο Βιβλίο Συλλυπητηρίων του Γραφείου Τελετών «Αντωνόπουλος».
Αν και τα μηνύματά τους διαφέρουν ως προς το περιεχόμενο εν τούτοις έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά και υμνούν την πολύχρονη και πολυδιάστατη προσφορά του αειμνήστου στην ομογένεια.
Ο Βασίλειος Χατζόπουλος έγραψε: «Κύριε Γιάννη είναι τιμή μου που σας γνώρισα και διαπίστωσα από κοντά το ποσό αυθεντικός και μεγάλος άνθρωπος ήσασταν. Ήξερα για εσάς από τις ιστορίες που μας έλεγε ο πατέρας μου που τόσο σας αγαπούσε και θαύμαζε, «για τον μεγάλο τον Γαβαλά στην Αστόρια» και περιέγραφε έναν άνθρωπο δυνατό, εργατικό, μερακλή, σκληρό μεν αλλά βαθιά καλόψυχο.
Το 2014 ήταν η πρώτη φορά που σας γνώρισα από κοντά όταν ήρθαμε με τον πατέρα μου στην Αμερική, και αμέσως ένιωσα τη ζεστασιά του σπιτικού σας αφού εσείς και η αγαπημένη μας Πετρούλα, κάνατε τα πάντα για εμάς σα να ήμασταν οικογένειά σας. Την ημέρα που φεύγαμε για Ελλάδα, ήρθαμε να σας δούμε στην κλινική που βρισκόσασταν για να σας χαιρετήσουμε.Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που μου κρατούσατε το χέρι και συγκινημένος λόγω του αποχαιρετισμού, μου είπατε «Καλή τύχη στη ζωή σου» και αμέσως έκλαψα και σας αγκάλιασα λέγοντας «θα σας ξαναδούμε!».
Ξέρετε…Δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να αφήσουν το στίγμα τους στη ζωή. Καποιοι δεν έχουν να αφήσουν… κάποιοι δεν τα καταφέρνουν. Εσείς όμως ήσασταν διαφορετικός. Ήσασταν από τη μια ένας καταιγιστικός άνθρωπος που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του. Ένας άνθρωπος που ενέπνεε σεβασμό και η παρουσία του χαρακτηριζόταν «ηγετική». Που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Και από την άλλη… Ήσασταν τόσο ευαίσθητος, τα μάτια σας έλαμπαν όταν μιλούσατε για τα παιδιά σας και η καλοψυχία σας ξεχείλιζε.
Για αυτά και πολλά άλλα, σας θαύμασα και σας έχω στο μυαλό μου και στην καρδιά μου ως παράδειγμα. Η μεγαλύτερη κατάκτηση σας, και το ξέρατε αυτό, είναι η απεριόριστη αγάπη που σας είχε η οικογένεια σας, τα παιδιά σας, τα αδέρφια σας… και η απουσία σας θα σημαδέψει τη ζωή τους από δω και πέρα γιατί ένας «Γιάννης Γαβαλάς» δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τίποτα. Αφήσατε το στίγμα σας…
«Επηρεάσατε πολλές ζωές και μια από αυτές, είναι και η δική μου. Είναι τιμή μου που σας γνώρισα και κάθισα μαζί σας στην θρυλική «τραπέζα». Σας αγαπώ πάρα πολύ. Καλή ξεκούραση να έχετε», καταλήγει το μύνημα του κ. Χατζόπουλου.
Πηγή: https://www.anamniseis.net/
Ένα ωραίος άνθρωπος, ένας λεβέντης συμπατριώτης μας και φίλος έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Εμείς οι Αμοργιανοί θα σε θυμόμαστε πάντα για την αγάπη σου για το νησί μας για την καλή σου την καρδιά. Κουράγιο στην οικογένεια σου που σε αγαπούσε πολύ. Καλό παράδεισο!
Αντώνης Βεκρής
