Το Σάββατο του Λαζάρου είναι που γιορτάζεται η ανάσταση του Λαζάρου από τη Βηθανία, ένα γεγονός το οποίο περιγράφεται στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον.
Το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων έχουν τη μοναδική θέση στο εκκλησιαστικό έτος ως μέρες χαράς ανάμεσα στη Μεγάλη Σαρακοστή και το θρήνο της Μεγάλης Εβδομάδας.
Στο πέρασμα των χρόνων τα έθιμα της Μ. Εβδομάδας και της Λαμπρής, με ρίζες που χάνονται βαθιά μέσα στην ιστορία, εξακολουθούν να αναβιώνουν στην Αμοργό, ίσως διαφοροποιημένα σε σχέση με το παρελθόν, διατηρώντας όμως αναλλοίωτο το θρησκευτικό τους πυρήνα.
Έτσι το Σάββατο του Λαζάρου, το έθιμο θέλει τις νοικοκυρές και τους φούρνους να ετοιμάζουν «Λαζαράκια».
Δεν είναι άλλο απο ψωμάκια σε σχήμα ανθρώπου, που συμβολίζουν την ανάσταση. Είναι νηστίσιμα και ελαφρώς γλυκά. Νοστιμίζουν με σταφίδες, κανέλα, γαρύφαλλα αλλά και γλυκάνισο.
Επίσης στα χωριά της Αμοργού οι γυναίκες ετοιμάζουν σταυρούς και σταυρουδάκια φτιαγμένα απο βάγια και οι νεαροί μοιράζουν τους σταυρούς σε όλα τα σπίτια οι οποίοι επιστρέφονται στην εκκλησία την επόμενη ημέρα (Κυριακή των Βαΐων) δεμένοι μαζί με ένα κλαδί ελιάς.
Τα μικρά σταυρουδάκια θα τα μοιράσει ο παπάς κάθε ενορίας στο τέλος της λειτουργίας την Κυριακή των Βαΐων.
