Ο Σύλλογος Πολιτισμού και Τέχνης “Σημωνίδης” προσκάλεσε στις 10 Ιουλίου στην Χώρα τον διδάκτορα σύγχρονης ιστορίας, Βλάση Αγτζίδη προκειμένου να λάβει μέρος σε μια εκδήλωση. O κ. Αγτζίδης θέλησε να μοιραστεί αυτή τη μοναδική εμπειρία αναρτώντας στο διαδίκτυο φωτογραφίες και λέγοντας δύο λόγια για το νησί που τον φιλοξένησε και όπως φαίνεται τον κέρδισε…
“ Μπορεί ο Όμηρος τον χαρακτηρισμό “Ανεμόεσσα” (ἠνεμόεσσα)* να τον έδωσε στην Κάρπαθο, όμως όταν βρίσκεσαι στη Χώρα της Αμοργού νιώθεις ότι ταιριάζει απολύτως και στο όμορφο αυτό νησί των Κυκλάδων.
Στη Χώρα βρέθηκα στις 10 Ιουλίου, προσκαλεσμένος από τον Σύλλογο Πολιτισμού και Τέχνης “Σημωνίδη”. Στην εκδήλωση παρουσίασα το θέμα: «Οι γενοκτονίες στην Ανατολή και οι πολιτικές ευθύνες για τη Μικρασιατική Καταστροφή». Στην αρχή μου φάνηκε παράδοξο να διοργανώνεται μια τέτοια εκδήλωση σε μια εποχή που οι περισσότεροι κάτοικοι απασχολούνται πλήρως με τις υπηρεσίες τουρισμού, οι οποίες αποτελούν και έναν από τους βασικούς πόρους του νησιού. Όμως η μεγάλη συμμετοχή στην εκδήλωση, το αμείωτο ενδιαφέρον, όπως και οι εύστοχες παρατηρήσεις και ερωτήσεις που ακολούθησαν, απέδειξαν ότι υπάρχει ένα κοινό ενημερωμένο -ψαγμένο όπως θα λέγαμε σήμερα- βαθύτατα προβληματισμένο, που αναζητά κάθε πηγή γνώσης.
Εκτός από το μεγάλης σημασίας φαινόμενο της ύπαρξης ενός ενημερωμένου κοινού, η Αμοργός συνδέεται με τη Μικρά Ασία και τα γεγονότα που συνέβησαν εκεί και με πιο άμεσους τρόπους. Κατ’ αρχάς η καταγωγή των Αμοργιανών είναι ιωνική. Το νησί από την αρχαιότητα υπήρξε μια γέφυρα μεταξύ της Μικράς Ασίας και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Επίσης, ήταν και τόπος καταφυγής αριστοκρατικών βυζαντινών οικογενειών μετά από τις ήττες και τις συρρικνώσεις που υπήρξαν ως απότοκο της ογουζικής τουρκομανικής εισβολής στη Μικρά Ασία, από την οποία εισβολή προέρχονταν οι Σελτζούκοι και αργότερα οι Οθωμανοί. Απόδειξη αυτής της κίνησης είναι η εγκατάσταση στην Αμοργό ενός κλάδου μιας μεγάλης βυζαντινής οικογένειας εκ Πόντου, των Γαβράδων, οι απόγονοι των οποίων εξακολουθούν να κατοικούν στο νησί. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι οι Γαβράδες είναι η μοναδική ελληνική μεσαιωνική οικογένεια που επιβιώνει έως και σήμερα. Οι απόγονοι έχουν δημιουργήσει επίσης και το το Σύλλογο των απανταχού Γαβράδων “Ο Άγιος Θεόδωρος Γαβράς”
Η Αμοργός, από τη ρωμαϊκή εποχή θα αποτελέσει τόπο εξορίας των πολιτικών αντιπάλων της εκάστοτε εξουσίας. Τον ίδιο ρόλο θα συνεχίσει να έχει και στην δεκαετία του ’30, όταν ο Μεταξάς θα εξορίσει στα νησιά του Αιγαίου τους κομμουνιστές -και όχι μόνο- αντιπάλους του.
Με τη Μικρασιατική Καταστροφή κάποιοι πρόσφυγες θα βρουν καταφύγιο στο νησί, το οποίο πλήρωσε μεγάλο φόρο αίματος στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922). Μόνο από τη Χώρα έχασαν τη ζωή τους 16 στρατιώτες κατά την εκστρατεία αυτή.”
Η εισήγηση του κ. Αγτζίδη δομήθηκε σε δύο βασικά μέρη και μετά την ολοκλήρωσή της παρουσιάστηκε ένα σχετικό φωτογραφικό υλικό. Σημαντικές ήταν οι παρεμβάσεις του Mητροπολίτη και του δημάρχου Αμοργού, Νικόλαου Φωστιέρη.
Μετά την εκδήλωση οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι κατέληξαν στην ταβέρνα του Πάρβα για λίγο κρασί και χαλαρή συζήτηση.
ΠΗΓΗ: https://kars1918.wordpress.com/2016/07/13/amorgos-2/
