Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η 29η Αμφικτιονία εθελοντικής αιμοδοσίας και το Πανελλήνιο Συνέδριο Θαλασσαιμίας που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα από τις 5 έως και τις 7 Οκτωβρίου. Για τη σημασία της αιμοδοσίας αλλά και για όλα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών μας ενημερώνει ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, ο αμοργιανός Λευτέρης Πολυκρέτης.
ΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ , Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Θα μπορούσαμε να πούμε , τέλος καλό – όλα καλά.
Και να αναπαυθούμε στις δάφνες των επιτυχιών μας.
Είναι αλήθεια ότι παραείμασταν τολμηροί μ’ αυτό το εγχείρημα , σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή που ζούμε.
Δύο Πανελλήνια Συνέδρια στον ίδιο χώρο , δίπλα – δίπλα , μαζί.
Από τη μία οι Εθελοντές Αιμοδότες κι από την άλλη οι Θαλασσαιμικοί ( Μεσ. Αναιμία ).
Δύο διαφορετικές ;; ομάδες , που μάχονται όμως για τον ίδιο σκοπό !
Την Αυτάρκεια της χώρας μας σε εθελοντικά προσφερόμενο αίμα !!
Αυτό το όραμα φαντάζει ουτοπικό.
Αφού δεν κατακτήσαμε τον πρώτο στόχο , που είναι η επάρκεια της πατρίδας μας σε Ελληνικό αίμα , πως είναι δυνατόν να προσδοκούμε τον δεύτερο , την Αυτάρκεια , που φαίνεται πως είναι πιο δύσκολος ;
Την ώρα που κάποιοι , απ’ αυτούς που έχουν την ευθύνη , ωραιοποιούν την κατάσταση και ονειρεύονται τους « κρεμαστούς κήπους » της Βαβυλώνας , η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη.
Δεν έχουμε αίμα να κάνουμε τους αρρώστους μας καλά.
Στις αιμοδοσίες των μεγάλων νοσοκομείων όλης της χώρας , η καθημερινότητα είναι « έμπα – ψυχή , έβγα – ψυχή ».
Αν « κάτσει » δε και κάποιο αιματοβόρο τροχαίο , π.χ. μια ρήξη σπλήνα , τότε « περιμένετε στο ακουστικό σας ……»
Γιατί όμως τόσα χρόνια δε μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα και να ανακουφίσουμε αυτούς που έχουν ανάγκη και ιδιαίτερα τους πολυμεταγγιζόμενους , που οι ελλείψεις σε αίμα τους καταταλαιπωρούν ;;
Δεν είναι μόνο ότι κινδυνεύει η ζωή τους !
Ευτυχώς έχουμε πολλά χρόνια να βιώσουμε ένα τέτοιο γεγονός. Είναι όμως πολύ σκληρή η πραγματικότητα. Η έλλειψη αίματος και η αναβολή στις μεταγγίσεις των Θαλασσαιμικών , δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη ποιότητα ζωής τους !
Μιλώντας πριν μερικά χρόνια στην τηλεόραση με τον Μιχάλη Κίτρου ( Ιατρός Πνευμονολόγος ) μου είχε πει : “…. Φίλε Λευτέρη , μεγαλύτερο πρόβλημα κι από τον καρκίνο του πνεύμονα είναι η ΧΑΠ ( Χρόνια Αναπνευστική Πνευμονοπάθεια ). Αυτή έχει σχέση με την ποιότητα ζωής τους “ !!
Συμπέρασμα :
Τα δύο συνέδρια τέλειωσαν και οι διοργανωτές , ο Σ.Ε.Α « Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ » και ο Αχαϊκός Σύλλογος Προστασίας Πασχόντων Από Μεσογειακή Αναιμία , εισέπραξαν τα εύσημα και τις ευχαριστίες από τους συνέδρους και από τους φίλους που ήταν μαζί μας.
Όμως « ο δράκος είναι εδώ και παραμονεύει » !
Εμείς δεν έχουμε περιθώρια εφησυχασμού.
Έχουμε αγώνα μπροστά μας και ο αγώνας είναι διμέτωπος.
Οι «αντίπαλοι» είναι δύο , αμετανόητοι και ασυγχώρητοι.
Ο πρώτος : Είναι αυτοί που έχουν την ευθύνη στον Κρατικό Τομέα της Υγείας , Υπουργείο Υγείας , Ε.ΚΕ.Α , Υ.Π.Ε και Νοσοκομειακές Υπηρεσίες Αιμοδοσίας.
Το τραγικό μάλιστα είναι ότι το φαινόμενο είναι διαχρονικό.
Ο δεύτερος αντίπαλος που φέρει και τη μεγαλύτερη ευθύνη , είναι αυτός που έχει την ΥΓΕΙΑ του και ενώ είναι στη κατάλληλη αιμοδοτική ηλικία , δεν στέργει και δεν σπεύδει να δώσει 350-400 γραμμάρια αίμα από το αίμα του , σ’ αυτόν που το έχει ανάγκη για να ζήσει.
Είσαι ΕΣΥ που ακόμη δεν έχεις απλώσει το χέρι σου , αλλά θα τρέχεις αν η ανάγκη , ό μη γένοιτο , σου κτυπήσει την πόρτα.
Γι’ αυτό φίλες και φίλοι Εθελοντές Αιμοδότες και Θαλασσαιμικοί ο αγώνας συνεχίζεται και είναι ένας : Αγώνας , Αγάπης , Αδιάκοπος !!!
ΛΕΥΤΕΡΗΣ Γ.ΠΟΛΥΚΡΕΤΗΣ
Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής
