Μια ανάρτηση – αφιέρωμα πραγματοποίησε η Σελίδα Καταπολιανών Αμοργού και συγκεκριμένα ο Χρήστος Νομικός, στον ηθοποιό Νικήτα Πλατή που γεννήθηκε στην Αμοργό το 1912.
Ο Νικήτας Πλατής ήταν μια ξεχωριστή μορφή του ελληνικού κινηματογράφου και τα πρώτα του ερείσματα για την τέχνη τα έλαβε από τον πατέρα του που ήταν δάσκαλος. Έγραψε ιστορία ερμηνεύοντας με επιτυχία δεύτερους ρόλους και με την πολύ χαρακτηριστική φυσιογνωμία του πέρασε με επιτυχία και στην τηλεόραση. Το 1928 σε ηλικία μόλις 16 ετών, πήγε στην Αθήνα και ξεκίνησε να εργάζεται σε περιπλανώμενα θέατρα ως επιθεωρησιογράφος.
Έτσι ξεκίνησε τη θεατρική του καριέρα στη μουσική παράσταση «Ριρίκα». Το γράψιμο δεν το άφησε ποτέ και συνολικά υπέγραψε 200 περίπου σκετς για επιθεωρήσεις και πέντε ολοκληρωμένα θεατρικά, ενώ παράλληλα έπαιζε. Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε το 1958 στην ταινία «Ο Μιμίκος και η Μαίρη». Ο ηθοποιός ήταν ήδη τότε 46 ετών.
Από το 1960 και μετά πήρε μέρος σε πάρα πολλές ταινίες. Γι’ αυτό στο κοινό έχει αποτυπωθεί περισσότερο η «μεσήλικη» εικόνα του. Στο ρόλο του τρελλού που υποδύεται τον ψυχίατρο. Ο Φίλος Μου, Ο Λευτεράκης (1963 στο ρόλο του τρελλού που θέλει να χειρουργήσει τον Ηλιόπουλο). Πήρε μέρος σε πολλές κλασσικές ελληνικές ταινίες του προβάλλονται μέχρι σήμερα όπως «Η κυρά μας η μαμή», «Η χαρτοπαίχτρα», «Φωνάζει ο κλέφτης», «Μοντέρνα Σταχτοπούτα», «Υπάρχει και φιλότιμο» και πολλές ακόμα.
Έγραψε στίχους, αρκετοί εκ των οποίων έγιναν και τραγούδια σε επιτυχημένες κωμωδίες, όπως το «Φέρτε κρασί», που τραγουδήθηκε από τον Ορέστη Μακρή στην οπερέτα «Όταν μιλούν τα νιάτα», καθώς και πολλά ποιήματα, αφιερωμένα στην Αμοργό, την ιδιαίτερη πατρίδα του.
Κάποια στιγμή διατέλεσε πρόεδρος του σωματείου των ηθοποιών, ενώ από τη δεκαετία του ’70 έπαιζε στην τηλεόραση. Πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά «Μεθοριακός σταθμός», όπου έκανε μια αξέχαστη εμφάνιση.Η διακοπή της σειράς μετά από χρόνια κυριαρχίας στην τηλεόραση έριξε σε μελαγχολία τον ηθοποιό που απομονώθηκε και στράφηκε στην ποίηση. Αργότερα εξέδωσε ποιητική συλλογή με τίτλο τα «Παραπονεμένα»1982 Πέθανε την ώρα που έβλεπε τηλεόραση το 1984.
