Είναι η κεντρική πλατεία των Καταπόλων, αποτελεί σημείο συνάντησης των Αμοργιανών και χώρος διοργάνωσης δραστηριοτήτων. Ο λόγος για την Πλατεία Χιωτίνη το όνομα της οποίας κρύβει μια μεγάλη ιστορία… την ιστορία του Ιωάννη Χιωτίνη. Ποιος όμως ήταν ο αμοργιανός Ιωάννης Χιωτίνης;
O Ιωάννης Χιωτίνης γεννήθηκε στα Κατάπολα το έτος 1889. Πατέρας του ήταν ο αείμνηστος Δημήτριος Χιωτίνης, αξιόλογη προσωπικότητα της εποχής του, ο οποίος διετέλεσε Δήμαρχος της Αμοργού επί σειρά ετών. Μητέρα του ήταν η Μαρία Χιωτίνη, το γένος Αλεξανδράκη, μέλος Εθνικών πολεμιστών της Κρήτης.
Ο Ιωάννης Χιωτίνης έτυχε αξιόλογης παιδείας και αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Πεζικό και έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους. Στη Μικρασιατική εκστρατεία τιμήθηκε με το βαθμό του Λοχαγού επιδεικνύοντας αυταπάρνηση και ηρωισμό για τα οποία και παρασημοφορήθηκε.
Ακολούθως, έφυγε για την Αίγυπτο, όπου υπήρξε ο ιδρυτής των Ελληνικών σχολείων στη Μανσούρα, τα οποία και υπηρέτησε ως Γενικός Διευθυντής από το 1926 έως το 1963, προάγοντάς τα και καθιστώντας τα κατά κοινή ομολογία, Φάρο εκπαιδευτικό, όχι μόνο του Ελληνισμού της Αιγύπτου, αλλά και όλου του Ελληνισμού της Αφρικής.
Κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του έφτιαξε και διεύρυνε τα κτίρια του σχολείου στα πρότυπα των μεγαλυτέρων διεθνών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ασκώντας πρωτοποριακά εκπαιδευτικά για την εποχή συστήματα. Άξιον αναφοράς είναι ότι ήδη από τη δεκαετία του ’30 το σχολείο παρείχε σχολικό λεωφορείο για την μεταφορά των μαθητών.
Για αυτή του τη μακρόχρονη δραστηριότητα, τιμήθηκε με σειρά διακρίσεων, τόσο από τη Μητροπολιτική Ελλάδα, όσο και από τη Κυβέρνηση της Αιγύπτου. Παρασημοφορήθηκε και έλαβε το Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου από το Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Χριστόφορον Β!
Επιπλέον, του απονεμήθηκε το παράσημο του Αργυρού Σταυρού των Ιπποτών από το Βασιλέα Κωνσταντίνο. Επίσης, του απενεμήθη ο Σταυρός των Ταξιαρχών του τάγματος του Φοίνικος, από το Βασιλέα Παύλο.
Μετά τη συνταξιοδότησή του, δε σταμάτησε η χειμαρρώδης δράση του. Η Ελληνική Κυβέρνηση του ανέθεσε τη θέση του Εκπαιδευτικού συμβούλου επί τιμή, στη πρεσβεία του Καΐρου.
Δεν απέκτησε ποτέ δικιά του οικογένεια διότι αφοσιώθηκε με πάθος στην εθνική και εκπαιδευτική διαπαιδαγώγηση ολόκληρης της νεολαίας του Ελληνισμού της Αιγύπτου, η οποία ήταν κυριολεκτικά η οικογένειά του.
Η αγάπη του για την Ελλάδα και για την ιδιαίτερη πατρίδα του την Αμοργό, ήταν αλάνθαστος οδηγός για το μεγαλόπνοο έργο του.
Όσοι τον γνώρισαν και ιδιαίτερα οι συμπατριώτες του από την Αμοργό, διατήρησαν με σεβασμό τη μνήμη του μεγάλου αυτού άνδρα, ενθυμούμενοι τη πηγαία εσωτερική του ευγένεια, τη μεγαλοσύνη και το ήθος που τον διέκρινε.
Σε αναγνώριση της προσφοράς του, η Κοινότητα της Αμοργού έδωσε το όνομά του στη κεντρική οδό των Καταπόλων και αιώνιο μνημόσυνο αποτελεί η αξιολόγηση της δράσης του από τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθένιο, ο οποίος συχνά μνημόνευε και τιμούσε τη μνήμη του.
Ο Ιωάννης Χιωτίνης απεβίωσε το έτος 1972, σε ηλικία 83 ετών και τα οστά του βρίσκονται στο κοιμητήριο Αμοργού.
Ευχαριστούμε τον Γιώργο Χατζηγεωργίου, απόγονο του Ιωάννη Χιωτίνη, για τις πληροφορίες και το φωτογραφικό υλικό που μας παραχώρησε.
Εκπαιδευτήρια Μανσούρας
Ήδη από τη δεκαετία του 30, το σχολείο παρείχε σχολικό λεωφορείο για τη μεταφορά των μαθητών
Καλοκαίρι στη Πλατεία των Καταπόλων, που σήμερα έχει το όνομά του.
Σημερινή φωτογραφία της πλατείας
